Anekdote omtrent de warmtewisselaar

Op het moment dat ik dit bericht schrijf, zit ik lekker in mijn eigen achtertuin. Ik behoor eigenlijk aan het werk te zijn maar zo af en toe is het best lekker om eventjes wat anders te doen. En waar sommige mensen dan op de sociale media of het nieuws of iets dergelijks zouden zitten, ontspan ik persoonlijk altijd erg van eventjes een eigen blog schrijven. Mijn blog van vandaag heeft betrekking op een warmtewisselaar. Nu hoor ik je al denken: goh, interessante materie. Stop nog niet direct met het lezen van deze blog, want het punt is niet zomaar een duf verhaal of verkooppraatje over een warmtewisselaar. Het betreft hier een ware anekdote. En die anekdote heeft betrekking op mijn werkplek. De reden dat ik hier namelijk in de tuin zit en tóch aan het werk ben, is namelijk de defecte warmtewisselaar bij ons op het kantoor. Vanochtend ging die stuk en binnen enkele minuten merkten wij daar de effecten al van. Ineens werd het niet normaal heet op kantoor en zaten de mensen letterlijk zwetend binnen. Op een gegeven moment besloten we dat we zo niet langer werken konden, we konden ons niet concentreren op iets anders behalve de enorme hitte en zaten zelfs te transpireren natuurlijk. Mijn werkgever stuurde ons maar naar buiten omdat hij ook geen alternatieven meer zag, maar het was duidelijk dat we zonder warmtewisselaar niet binnen konden blijven. Uiteindelijk werden we allen naar huis gestuurd en daar zit ik nu. Mijn productiviteit is verder belachelijk hoog, ik had geen idee dat de buitenlucht dat met je kon doen. Morgen is de warmtewisselaar weer in orde en dan is ie vervangen door een milieuvriendelijk apparaat, wat me een hele verademing lijkt – letterlijk en figuurlijk.